LAPONIA 1977

Czas jazdy:
Trasa: Rovaniemi — Inari — Oulu
Dystans 1100 km
Uczestnicy: Tadzik, Kasia

Wspomnienia:

• Pierwsza nasza wyprawa za granicę Polski z ograniczoną ilością dewiz — 200 dolarów na osobę

• Bagaże obciążone potworną ilością jedzenia

• Rejs promem bardzo luksusowy i spokojny
• Jazda po Helsinkach należy do przyjemności, rowerzyści na ulicy nie są intruzami. Gdy wjeżdżamy na drogę szybkiego ruchu, może to była autostrada? Nikt na nas nie trąbi, zatrzymuje się taksówkarz i uprzejmie, sam z siebie, pokazuje nam drogę którą możemy jechać

• podróż pociągiem do Rovaniemi luksusowa, rowery jadą z nami ale w osobnym wagonie

• Tadzik nie powiedział, że Laponia wcale nie jest płaskim krajem

• Niewyobrażalna ilość komarów i meszek — tego nie da się opisać. Meszki przechodzą nawet przez moskitierę

• Gdzie podziała się noc?

• Całą drogę obcujemy z naturą, sklepy spotykamy raz na dwa dni

• Śpimy wyłącznie na dziko

• Na parkingach, na najdalszym odludziu, toalety błyszczą czystością

• Spotkania z reniferami

• Grzyby — kozaki — zbieramy nie schodząc z roweru. Rosną nawet w skansenie w centrum Helsinek i nikt ich nie zbiera

• Spotykani ludzie są bardzo życzliwi

• Drogi niestety różne, asfaltowe i pokryte szutrem. Ten szuter to zabójca dla naszych opon. Do Polski przywozimy kilka dziur załatanych jakoś przez Tadzia
• • 
  • 
  • 
  • 
  • 
  • 
  • 
  • 
  • 
  • 
  • 
  • 
  • 
  • 
  • 
  • 
  • 
  • 
  • 
  • 
  • 
  •